Urodził się 28 maja 1887 roku w Niemcach Zagłębia Dąbrowskiego w rodzinie inteligenckiej. Ukończył gimnazjum w Berlinie a następnie studiował na uniwersytetach w Heidelbergu i Charkowie, gdzie uzyskał doktorat z prawa w 1913 roku. Związany początkowo z przemysłem - piastował funkcje kierownicze. Jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu a później ministrem tegoż resortu. Był nim również w Polsce Odrodzonej aż do 1923 roku. W latach 1920-1921 był członkiem polskiej delegacji do rokowań pokojowych w Rydze. Następnie pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych - wpierw jako podsekretarz stanu (1923-1924), później komisarz generalny w Wolnym Mieście Gdańsku (1924-1932). W latach 1933-1939 prezes Lewiatana, tj. Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów. Po wybuchu II wojny światowej na uchodźctwie. Był ministrem skarbu w rządzie gen. Władysława Sikorskiego a potem ministrem stanu ds. Bliskiego Wschodu. W latach 1945-1949 ambasadorem Polski w Londynie. Pozostał na emigracji. Zmarł w Londynie 2 maja 1951 roku.