Urodził się 12 grudnia 1865 roku w Mieronicach pow. jędrzejowskiego. Ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Studiował ponadto w Paryżu, Berlinie i Petersburgu. Był jednym z dyrektorów Towarzystwa Budowy i Prowadzenia Hoteli w Warszawie. W czasie I wojny światowej w Radzie Głównej Opiekuńczej. W Tymczasowej radzie Stanu dyrektor Komisji Windykacji Strat Wojennych. Następnie dyrektor Departamentu Odszkodowań w Ministerstwie Skarbu. Od sierpnia 1920 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako Dyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego. Rokował m.in. z Niemcami w kwietniu 1920 r. podpisując konwencję w sprawie Górnego Śląska. Uczestnik delegacji polskiej na rokowania pokojowe w Mińsku. Od 1923 r. poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Berlinie a następnie poseł i ambasador w Ankarze (od 1930 r.). Zmarł tamże 12 maja 1933 roku.