Urodził się 27 marca 1886 roku w rodzinie mieszczańskiej. Po śmierci rodziców został oddany do przytułku. Uczył się w szkole miejskiej w Urżumie, potem w Kazaniu w szkole techniczno-mechanicznej, którą ukończył w 1904 roku. Od 1904 r. członek Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR). Związany z bolszewikami. Od 1905 aktywny członek tomskiej organizacji partyjnej (w komitecie miejskim), zorganizował w październiku strajk na stacji kolejowej Tajga. W 1906 organizował nielegalną drukarnię, prowadził robotę partyjną wśród kolejarzy. W lutym 1907 skazany na 1 rok i 4 miesiące pobytu w twierdzy. Po uwolnieniu w 1908 przeniósł się do Irkucka, gdzie zorganizował rozbitą przez policję organizację partyjną. Ścigany wyjechał w czerwcu 1909 do Władykaukazu. Pracował tam w organizacji partyjnej i prowadził gazetę Terek. Tam po raz pierwszy w 1912 napisał artykuł pod pseudonimem S. Kirow. W latach 1910–1914 i w czasie I wojny światowej pracował na Północnym Kaukazie. Po rewolucji lutowej 1917 r. i obaleniu władzy członek Władykaukaskiej Rady. W październiku 1917 uczestniczył w II Ogólnorosyjskim Zjeździe Rad. Uczestnik rewolucji październikowej i wojny domowej. W 1920 r. został posłem sowieckim w Gruzji. Wziął udział w przygotowywaniu powstania bolszewickiego w Gruzji, które zakończyło się agresją Rosji Sowieckiej a później włączeniem do ZSRR. W latach 1921–1926 pierwszy sekretarz KC partii bolszewickiej Azerbejdżańskiej SRR. Od 1926 roku pierwszy sekretarz komitetu w Leningradzie. Od 1930 roku członek Biura Politycznego KC WKP(b). Zwolennik Stalina. Wybrany członkiem Biura Organizacyjnego i sekretarzem KC. 1 grudnia 1934 został zastrzelony przez bolszewika, prawdopodobnie na zlecenie Stalina.