Urodził się 9 stycznia 1891 roku w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. Studiował najpierw na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie a następnie prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, w Moskwie i Petersburgu. W 1927 roku otrzymał dyplom magistra praw na Uniwersytecie Warszawskim. W latach I wojny światowej pracował w Centralnym Komitecie Obywatelskim w Warszawie. Po ewakuacji do Rosji w instytucjach polskich w Moskwie i Petersburgu. Po powrocie do Polski zatrudniony w Biurze Pracy Społecznej w Warszawie (1918-1919). Był sekretarzem Biura Prac Kongresowych przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Współorganizował Główny Urząd Likwidacyjny. Był sekretarzem generalnym Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów (1920-1921). Członek delegacji polskiej na rokowania pokojowe w Rydze, a następnie delegowany do polsko-radzieckiej Mieszanej Komisji Rozrachunkowej (1921-1927). Od 1923 roku szef Biura Prezydenta i dyrektor gabinetu ministra skarbu. Od 1926 roku współredaktor czasopisma Drogi Naprawy, współpracownik m.in. Kuriera Warszawskiego. Organizował i był dyrektorem Polskiego Związku Wydawców Dzienników i Czasopism. Redaktor czasopisma Prasa i sekretarzem generalnym Towarzystwa Wiedzy Prasowej. W 1939 roku szef Biura Prasowego Komisarza Cywilnego Warszawy. Organizował podziemne Tajne Biuro Pracy Społecznej a od 1941 roku dyrektor Departamentu Informacji i Prasy. Używał pseudonimu Dołęga, i nazwiska Dołęga-Modrzewski. W 1943 roku członek Społecznego Komitetu Antykomunistycznego. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim 1944. W 1945 r. wyjechał do Londynu. Był współtwórcą Studium Polski Podziemnej oraz Skarbu Narodowego. W rządzie A. Pająka był kierownikiem Ministerstwa Wyznań Religijnych, Oświaty i Kultury (1957). Zmarł w Londynie 25 kwietnia 1959 roku.