muzyka

Wszystko

Ignacy Jan Paderewski

Uczniowie Konserwatorium Muzycznego w Warszawie. Reprodukcja fotografii z lat 1872–1878 (NAC)

Młody Ignacy Jan Paderewski siedzący na kolanach ojca. Obok siostra Ignacego oraz jego pierwszy nauczyciel muzyki (pierwszy z lewej), ok. 1865 r. (AAN).

Gustaw Roguski (1839–1921), uczeń Hektora Berlioza. Paderewski zadedykował mu swój Valse mignonne, ok. 1876 r. Miejska Biblioteka Publiczna w Węgrowie)

Polski kompozytor i pedagog Władysław Żeleński (1837–1921), (AAN)

Polski pianista i kompozytor Teodor Leszetycki (1830–1915). Paderewski pisał o nim później: „Nie znałem i do dziś dnia nie znam nikogo, kto by mu dorównał. Nikt absolutnie nie może się z nim porównywać. Jako pedagog – olbrzym, wobec którego wszyscy inni są tylko karłami” (polona.pl)

Niemiecki kompozytor Friedrich Kiel (1821–1885), (AAN)

Młody Paderewski z ojcem, który wspierał talent syna i miał duży udział w jego muzycznym rozwoju, po 1874 r. (AAN)

Osiemnastoletni Ignacy Jan Paderewski już po swoich pierwszych koncertach i po napisaniu pierwszych utworów,
1878 r. (AAN)

Helena Modrzejewska. Zakład fotograficzny Jana Mieczkowskiego w Warszawie, na rogu ul. Senatorskiej i ul. Miodowej, b.d. (AAN)

Helena Modrzejewska. Zakład fotograficzny Jana Mieczkowskiego w Warszawie, b.d. (AAN)

Helena Modrzejewska. Zakład fotograficzny Jana Mieczkowskiego w Warszawie, na rogu ul. Senatorskiej i ul. Miodowej, b.d. (AAN)

Fotografia podarowana Ignacemu Janowi Paderewskiemu przez Helenę Modrzejewską w 1893 r. Na dole zdjęcia dedykacja: Mistrzowi – Panu Ignacemu Paderewskiemu z wyrazami przyjaźni. Zawsze ta sama, chociaż trochę starsza. Helena Modrzejewska-Chłapowska. 1893. Zakład fotograficzny przy Union Square 87 w Nowym Jorku. (AAN)

Powitalny telegram Modrzejewskich do Ignacego Jana Paderewskiego wysłany
z Chicago 6 grudnia 1899 r. (AAN)

List Heleny Modrzejewskiej do Paderewskich w sprawie wizyty, b.d. (AAN)

List Heleny Modrzejewskiej do Ignacego Jana Paderewskiego, b.d. (AAN)

Ex libris podarowane Paderewskiemu w Ameryce przez Helenę Modrzejewską-Chłapowską, b.d. (AAN)

List Heleny Modrzejewskiej do Ignacego Jana Paderewskiego, b.d. (AAN)

Wizytówka podarowana Paderewskiemu w Ameryce przez Helenę Modrzejewską-Chłapowską, b.d. (AAN)

Helena Modrzejewska w Krakowie, b.d. Fotografia z nieczytelną dedykacją dla Ignacego Jana Paderewskiego (MNW).

List Heleny Modrzejewskiej do Ignacego Jana Paderewskiego, 6 kwietnia 1908 r. (AAN)

Akt zawarty w kancelarii notarialnej Harry’ego A. Kinchleya w Nowym Jorku, w którym Helena Modrzejewska przekazuje prawa Ignacemu Janowi Paderewskiemu, 5 maja 1905 r. (AAN)

Karta pocztowa do Ignacego Jana Paderewskiego napisana przez Helenę Modrzejewską krótko przed śmiercią z jej fotografią w roli Lady Makbet i Mary Stuart, po 1907 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert
Władysława Górskiego i Ignacego Jana Paderewskiego w Zakładzie Kąpielowym w Kielcach, 1879 r. Druk: zakład
Michała Żelichowskiego w Kielcach (AAN)

Plakat w języku rosyjskim zapowiadający koncert „profesora warszawskiego
konserwatorium” Ignacego Jana
Paderewskiego 2 stycznia 1880 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Władysława Górskiego i Ignacego Jana Paderewskiego 20 czerwca/2 lipca 1882 r. w Sali Balowej Zakładu Leczniczego w Nałęczowie (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego z udziałem i deklamacjami Heleny Modrzejewskiej 3 października 1884 r. w Hotelu Saskim w Krakowie. Był to jeden z ważniejszych występów Paderewskiego na początku kariery (AAN)

Plakat zapowiadający koncert „profesora Konserwatorium Strasburskiego” Ignacego
Jana Paderewskiego 7/19 sierpnia 1886 r. w sali Zakładu Leczniczego w Nałęczowie
(AAN)

Plakat koncertu z udziałem m.in. Ignacego Jana Paderewskiego i ucznia Henryka Wieniawskiego belgijskiego skrzypka Eugéna Ysaÿe (1858–1931), 14 kwietnia 1888 r. w Brukseli (AAN)

Artykuły krytyków muzycznych na łamach prasy francuskiej i belgijskiej na temat występów Ignacego Jana Paderewskiego w Paryżu i Brukseli między 30 marca i 15 kwietnia 1888 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Bukareszcie 19 listopada 1889 r. W programie były utwory Beethovena, Schuberta, Chopina, Leschetizky'ego, Liszta i samego Paderewskiego. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w czasie Wystawy Światowej 18 lipca 1889 r. w Paryżu, 18 lipca 1889 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego
w wielkiej sali koncertowej w szwajcarskim Neuchatel 12 grudnia 1889 r. Utwory miały być wykonane na instrumencie firmy Erard (AAN)

Ignacy Jan Paderewski pod koniec lat osiemdziesiątych XIX w. (AAN)

Artykuł Władysława Bogusławskiego z „Gazety Polskiej” opisujący koncert Instytutu Muzycznego, w którym poświęcono szczególną uwagę
Paderewskiemu „za którym w tej chwili Paryż wariuje, na którego
popisy publiczność wydziera sobie bilety” (AAN)

Nota prasowa informująca o koncertach w 1889 r. (AAN)

Artykuł z warszawskiego „Kuriera Codziennego” z dnia 9/21 października 1889 r. z opisem koncertu Paderewskiego (AAN)

Nota prasowa informująca o koncertach w 1889 r. (AAN)

Artykuł z warszawskiego „Kuriera Codziennego” z dnia 9/21 października 1889 r. z opisem koncertu Paderewskiego (AAN)

Okładka ukazującego się w Pradze periodyku „Humoristicke listy” z 4 stycznia 1889 r. oraz warszawskiego tygodnika „Echo” z 25 sierpnia/6 września 1890
r. z wizerunkiem Ignacego Jana Paderewskiego (AAN)

Wizerunek I.J. Paderewskiego w „Kurierze Codziennym” w relacji z koncertów w Londynie (AAN)

Programy koncertów Ignacego Jana Paderewskiego, które odbyły się w elitarnej Salle Erard przy 13 Rue du Mail w Paryżu, w dniach 23, 30 kwietnia i 3 maja 1890 r. Zorganizowano je na rzecz starców i sierot polskich oraz ofiar głodu w Galicji (AAN)

Programy koncertów Ignacego Jana Paderewskiego, które odbyły się w elitarnej Salle
Erard przy 13 Rue du Mail w Paryżu, w dniach 23, 30 kwietnia i 3 maja 1890 r. Zorganizowano je na rzecz starców i sierot polskich oraz ofiar głodu w Galicji (AAN)

Entuzjastyczne opinie prasowe na temat pierwszego angielskiego recitalu Ignacego Jana Paderewskiego w St. James Hall dnia 9 maja 1890 r. z „The Daily Telegraph”, „The Daily Graphic”, „Manchester Examiner”, „Daily News” 10-12 maja 1890 r. Paderewskiego nazwano „Lion of the Paris Season” (AAN)

Plakat zapowiadający koncert
Ignacego Jana Paderewskiego 14 listopada 1890 r.
w Newcastle (AAN)

Plakat zapowiadający koncert
Ignacego Jana Paderewskiego 22 listopada 1890 r.
w Crystal Palace z udziałem słynnego irlandzkiego wokalisty Harry’ego Plunket
Greene’a (1865-1936) (AAN)

Odpis artykułu z „Dresdner Zeitung” z 12 grudnia 1890 r., relacjonującego koncert Paderewskiego (AAN)

Portret Ignacego Jana Paderewskiego z 1890 r. autorstwa holenderskiego malarza Laurensa Alma-Tademy (1836-1912)

Plakaty zapowiadające kolejne recitale fortepianowe Ignacego Jana Paderewskiego w St. James Hall dnia 11 lipca i 27 października 1891 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski w St. James Hall, rysunek z „Pall Mall Gazette” (AAN)

Plakat zapowiadający koncert fortepianowy Ignacego Jana Paderewskiego 2 grudnia 1891 r.
w Madison Square Garden w Nowym Jorku (AAN)

Początek artykułu opisującego tryumfalne koncerty Ignacego Jana Paderewskiego w Nowym
Jorku w listopadzie 1891 r. Zwrócono uwagę, że wirtuoz grał na instrumencie Steinway&Sons (AAN)

Krótki utwór Moments Musical Ignacego Jana Paderewskiego skomponowany specjalnie dla „New York Harald” i opublikowanym w numerze z dnia 27 grudnia 1891 r. (AAN)

Uwielbienie dla Paderewskiego
i jego umiejętności już wówczas w 1891 r. wyrażano w tekstach i rysunkach publikowanych przy okazji jego koncertów. Pełen pochwał artykuł zamieszczony wraz z powyższym rysunkiem autor zakończył krótkim podsumowaniem: Such is Paderewski, the great, the glorious, the maestro.
Bravo Paderewski! (AAN)

Od początku kariery Paderewskiemu towarzyszyły żarty z jego bujnych włosów. Tutaj karykatura z prasy amerykańskiej z 1891 r. (AAN)

Artykuł Paderewski. The Blond Lion, opublikowany w „Toronto Mail” z 19 grudnia 1891 r. z informacją o wpływach z koncertów pianisty sięgających wówczas 1800-3000 dolarów, przy 800 dolarach honorarium artysty (AAN)

Entuzjastyczne artykuły dotyczące koncertów Paderewskiego w Ameryce. Od połowy listopada 1891 r. do 29 marca 1892 r. w trakcie 130-dniowego pobytu w Stanach Zjednoczonych Paderewski dał 107 koncertów, w tym 32 w Nowym Jorku, 19 w Bostonie, 11 w Chicago, 5 w Filadelfii (AAN)

Jedne z popularniejszych fotografii Ignacego Jana Paderewskiego w prasie amerykańskiej z przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX w. (AAN)

Grafika z okresu pobytu na koncertach w Stanach Zjednoczonych w grudniu 1891 r. z cytatem z Koroliana Williama Szekspira (AAN)

Uwielbienie publiczności dla Paderewskiego oddawane było również na ilustracjach opisujących jego koncerty (AAN)

Z kolei uwielbienie ze strony kobiet było stałym elementem różnego rodzaju artykułów, rysunków oraz karykatur. Tutaj jedna z nich pochodząca z przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX w. (AAN)

Artykuł poświęcony Ignacemu Janowi Paderewskiemu w „The Illustrated American” 2 stycznia 1892 r. Wraz z rozwojem kariery i kolejnymi trasami koncertowymi Paderewski był bohaterem artykułów nie tylko pism muzycznych, lecz także prasy o tematyce ogólnospołecznej, co stopniowo budowało jego wizerunek światowej gwiazdy (AAN)

Ilustracja do artykułu opisującego uwielbienie, jakim Ignacy Jan Paderewski cieszył się wśród kobiet w czasie amerykańskich koncertów, 1892 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na okładce wydawanego w Chicago muzycznego pisma „The Presto” z 25 lutego 1892 r. (AAN)

Zapowiedź występu Ignacego Jana Paderewskiego w Hartford w stanie Connecticut 8 lutego 1892 r. (AAN)

List Ignacego Jana Paderewskiego napisany w Londynie 7 kwietnia 1892 r. do właściciela firmy Steinway produkującego fortepiany zamieszczony w jednym z pism muzycznych (AAN)

Artykuł opublikowany na łamach
„The Pittsburgh Dispatch” 23 kwietnia 1892 r. wraz z rysunkiem poświęconym występowi Ignacego Jana Paderewskiego w Pittsburghu
i honorarium, jakie otrzymał (AAN)

Rysunek poświęcony występowi Ignacego Jana Paderewskiego w Pittsburghu i honorarium, jakie otrzymał, 23 kwietnia 1892 r. (AAN)

Zapowiedź koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w brytyjskim Cheltenham
30 października 1892 r. (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego ilustrująca jego długie włosy opublikowana w prasie amerykańskiej w grudniu 1892 r. (AAN)

Karykatura dotycząca używania przez Ignacego Jana Paderewskiego fortepianów różnych firm zamieszczona w prasie amerykańskiej,
1892 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w 1892 r. w jednym z amerykańskich miast (AAN)

Plakat zapowiadający koncert fortepianowy Ignacego Jana Paderewskiego w brytyjskim
Wolverhampton 9 grudnia 1892 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski podczas
swojego ostatniego koncertu
w St. James’s Hall przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych na okładce popularnego w Wielkiej Brytanii ilustrowanego tygodnika
„The Graphic” z 17 grudnia 1892 r. (AAN)

Grafika zamieszczona w „The Judge” w grudniu 1892 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski przy
fortepianie Steinway na łamach
jednego z niemieckojęzycznych
pism wydawanych w Nowym Jorku, 1892 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na okładce nowojorskiego
pisma „Music and Drama” z 7 stycznia 1893 r. Grafika
przedstawia Paderewskiego w aureoli, trzymającego w jednej dłoni miniaturowy fortepian firmy Steinway, a w drugiej – jej przedstawiciela Charlesa F. Tretbara, który prowadzi go na scenę (AAN)

Okładka pisma „Freund’s Weekly” z 7 stycznia 1893 r. przedstawiająca amerykańskie kobiety wiwatujące na cześć Ignacego Jana Paderewskiego
w nowojorskim porcie z podpisem „The Revival of the Paderewski Craze” („Odrodzenie szaleństwa 70. na Paderewskiego”) (AAN)

Humorystyczny rysunek pt. „Music everywhere” („Muzyka wszędzie”) w artykule zamieszczonym w „Boston Sunday Globe” 29 stycznia 1893 r. odwołującym się do honorariów otrzymywanych przez pianistę (AAN)

Artykuł opublikowany w nowojorskim „The Musical Courier” w styczniu 1893 r. pt. Return of the Great Pianist
(„Powrót wielkiego piaisty”) dotyczący koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Nowym Jorku (AAN)

Artykuł zamieszczony w „Boston Sunday Globe” 29 stycznia 1893 r. okraszony humorystycznym rysunkiem pt. „Music everywhere” („Muzyka wszędzie”) odwołującym się do honorariów otrzymywanych przez pianistę (AAN)

Humorystyczna historyjka
obrazkowa zamieszczona
w nowojorskim piśmie
w serii „Truth” 11 lutego 1893 r.
ilustrująca, jak Paderewski
tryumfuje nad ojcem jednej
ze swoich fanek. Odnosi się ona
do powszechnego uwielbienia
i propozycji matrymonialnych,
jakie otrzymywał Polak podczas
koncertów (AAN)

Humorystyczny rysunek
nawiązujący do długich włosów
Ignacego Jana Paderewskiego
opublikowany w „The Boston
Budget” w 1893 r. (AAN)

Jedna z wielu humoresek
w prasie nowojorskiej na temat
długich włosów Ignacego Jana
Paderewskiego z komentarzem
„Paderewski bought a hut and
then had his hair cut” („Paderewski kupił kapelusz, a następnie skrócił włosy”) (AAN)

Artykuł poświęcony Ignacemu Janowi Paderewskiemu w niemieckojęzycznym piśmie „Vom Fels zum Meer” z 1893 r. (AAN)

Rysunek zamieszczony w humorystycznym magazynie amerykańskim „Puck” w kwietniu 1893 r. przydstawiający bujne włosów Ignacego Jana Paderewskiego (AAN)

Humorystyczna historyjka obrazkowa zamieszczona w nowojorskim piśmie w serii „Truth” 1 kwietnia 1893 r. przedstawiająca Ignacego Jana Padereskiego jako „Króla zwierząt” (AAN)

Rysunek odnoszący się do honorariów otrzymywanych za koncerty przez Ignacego
Jana Paderewskiego podczas jego tournée w 1893 r. po Stanach Zjednoczonych opublikowany w „The Denver Post” 18 kwietnia 1893 r.
Wirtuoz zestawiony został na nim z amerykańskim bokserem, pierwszym mistrza świata wagi ciężkiej, Jamesem J. Corbettem
(1866–1933) (AAN)

Rysunek głowy Ignacego Jana Paderewskiego w jednym z pism amerykańskich z obliczeniami
dotyczącymi jego włosów
„Liczba wszystkich włosów –200 000
Długość wszystkich włosów – 15 3/4 mili
Powierzchnia głowy porośnięta włosami – 160 cali kwadratowych
Liczba włosów na cal kwadratowy – 1250 włosów
Najdłuższy włos – 8 cali
Średnia długość włosów – 5 cali
Waga włosów – 3 uncje” (AAN)

Artykuł dotyczący wyboru przez Ignacego Jana Paderewskiego
instrumentu marki Steinway podczas inauguracyjnego koncertu w Central Music Hall w Chicago 2 maja 1893 r. zamieszczony na łamach „American Art Journal” 6 maja 1893 r. (AAN)

Strona tytułowa programu koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Middlesbrough w Wielkiej Brytanii 16 listopada 1893 r. (AAN)

Portret Ignacego Jana Paderewskiego będący symbolem kampanii reklamowej promującej jego tournée w 1893 r. po Stanach Zjednoczonych (AAN)

Plakat zapowiadający ostatni przed wyjazdem z Wielkiej
Brytanii koncert fortepianowy Ignacego Jana Paderewskiego
w filharmonii w Londynie 25 listopada 1893 r. Wirtuoz grał na
instrumencie Érard (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na okładce muzycznego tygodnika „The Musical Courier” z 21 lutego 1894 r. (AAN)

Grafika przedstawiająca Ignacego Jana Paderewskiego wzorowana na fotografii J.E. Barclaya umieszczonej w biograficznym artykule o wirtuozie zamieszczonym w znanym londyńskim piśmie „The Pall Mall Gazette”, 1894 r. (AAN)

Ogłoszenie o wielkim koncercie fortepianowym Ignacego Jana Paderewskiego w Park Hall w walijskim Cardiff 10 stycznia 1895 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Guildhall w Plymouth 11 stycznia 1895 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Albert Hall w Nottingham 28 stycznia 1895 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w New Town Hall w kurorcie Bournemouth nad Kanałem La Manche dnia 2 lutego 1895 r. (AAN)

W 1895 r. amerykańskie pisma promowały jego rysunki z charakterystyczną fryzurą. Tutaj poprawki ołówkiem prawdopodobnie naniesione zostały przez samego wirtuoza (AAN)

Okładka „American Art Journal” z 2 listopada 1895 r. w stylu art nouveau, z rysunkiem Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa George’a Scotson-Clarka.
Uwagę zwraca nazwa firmy fortepianu Steinway (AAN)

Rysunek satyryczny oddający pozycję, jaką Ignacy Jan Paderewski miał w Stanach Zjednoczonych, 23 listopada 1895 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Portland w stanie Maine 21 listopada 1895 r. Uwagę zwraca, pojawiająca się już regularnie informacja, że wirtuoz na wszystkich swoich recitalach gra na fortepianach firmy Steinway&Sons (AAN)

Rysunek z „New York Harald” z 17 listopada 1895 r., opisujący koniec koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Cornegie Hall w Nowym Jorku (AAN)

Kopia listu Jana Ignacego Paderewskiego do pianisty i kompozytora Wiliama Masona (1829–1908), 12 listopada 1895 r. (AAN)

Okładka programu koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w American Academy of Music w Filadelfii, 1895 r. (AAN)

Jedna z karykatur Ignacego Jana Paderewskiego opublikowana podczas jego jesiennej trasy koncertowej w Stanach Zjednoczonych, 1895 r. (AAN)

Opublikowana 30 stycznia 1896 r. w prasie amerykańskiej litografia autorstwa Theodora
Wüsta (1853–1915) z podpisem „Paderewski at his favorite piano” („Paderewski przy swoim
ulubionym fortepianie”). Uwagę zwracają oprócz stale towarzyszącego artyście fortepianu firmy Steinway, wieńce laurowe oraz napisana
na kartce przy nazwisku Paderewski – nazwa Kraków (Cracovia) (AAN)

Ignacy Jan Paderewski widziany oczami rysowników „The San Francisco Chronicle”, 10 lutego 1896 r. (AAN)

Rysunek zatytułowany The Sun do move (Słońce się rusza!)
opublikowany w „The Bulletin” 10 lutego 1896 r. ilustrujący zachwyt, jaki Ignacy Jan Paderewski wzbudził u żeńskiej części widowni w San Francisco (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego podczas koncertu w California Theatre w San Francisco 12 lutego 1896 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego
w California Theatre w San Francisco 12 lutego 1896 r. (AAN)

Zachwycona publiczność podczas koncertu Ignacyego Jana Paderewskiego w California Theatre w San Francisco uwieczniona przez rysownika o kryptonimie „Examiner” na łamach „The San Francisco Examiner” 16 lutego 1896 r. (AAN)

Podczas koncertów Ignacego Jana Paderewskiego w Denver zwrócono w prasie uwagę na styl gry wirtuoza (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Auditorium w Windsor Hall w Montrealu 6 kwietnia 1896 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Auditorium w Detroit 10 kwietnia 1896 r. (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego podczas koncertu w Sacramento, 1896 r.
(AAN)

Włosy Ignacego Jana Paderewskiego w ujęciu jednego z rysowników prasy amerykańskiej, 1896 r. (AAN)

Paryski dom i mieszkanie Ignacego Jana Paderewskiego będące jego przystanią w przerwach pomiędzy trasami koncertowymi (AAN)

Szczególnie amerykańska prasa uwielbiała umieszczać rękopisy
kompozycji Paderewskiego. Obok z sygnaturami mistrza
Fantazja polska gis-moll op.19 oraz Wariacje i fuga op.11 (AAN)

Szczególnie amerykańska prasa uwielbiała umieszczać rękopisy
kompozycji Paderewskiego. Obok z sygnaturami mistrza Fantazja polska gis-moll op.19 oraz Wariacje i fuga op.11 (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Colston Hall w Bristolu dnia 25 marca 1898 r. (AAN)

Wiersz Menuet na kanwie Menueta op. 14 Ignacego Jana Paderewskiego (AAN)

Pod koniec XIX w. często publikowano wizerunki Ignacego Jana Paderewskiego jako geniusza muzyki z laurem oraz otoczonego przez wielbicielki (AAN)

Ignacy Jan Paderewski jako „The Padd” - jeden z bohaterów angielskiego, satyrycznego
periodyku „The Punch” z 21 maja 1898 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski przed i po ścięciu włosów. Kolejna satyra dotycząca włosów wirtuoza, która ukazała się przy okazji jego koncertów w 1898 r. (AAN)

Paderewscy Bostonu. Stylizowane na Paderewskiego fryzury publicznych postaci Bostonu zamieszczone w miejscowym periodyku (AAN)

Innym elementem zauważanym przez autorów artykułów i rysunków powstałych w czasie tras koncertowych artysty były honoraria. Tutaj na rysunku znanego nowojorskiego ilustratora Leona Barritta (1852-1938) wyjeżdżający i adorowany przez wielbicielki (AAN)

Ilość koncertów i odwiedzanych przy tej okazji miast również była komentowana przez amerykańską prasę w kontekście
honorariów. W tym przypadku widzimy artystę podążającego za kierunkowskazem prowadzącym do „następnego” miasta z wiaderkiem wypełnionym wpływami z koncertów oraz nutami i „małym fortepianem” pod pachą (AAN)

Menuet na kanwie Menueta op. 14 Ignacego Jana Paderewskiego (AAN)

Ignacy Jan Paderewski otoczony przez polskich wielbicieli i wielbicielki podczas koncertu w Petersburgu (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na okładce wydawanego w Petersburgu tygodnika artystyczno-satyrycznego „Strekoza” z 24 stycznia 1899 r. (AAN)

Plakat zapraszający na jeden z rosyjskich koncertów Ignacego
Jana Paderewskiego 2 lutego 1899 r. (AAN)

Plakat zapraszający na koncert Ignacego Jana Paderewskiego
w Białymstoku 10 lutego 1899 r. (AAN)

Płaskorzeźba z wizerunkiem twarzy Ignacego Jana Paderewskiego na okładce wydawanego w Nowym Jorku pisma muzycznego „The Musical Age” z 30 listopada 1899 r. (AAN)

Jeden z pierwszych artykułów w prasie amerykańskiej przedstawiający żonę Ignacego Jana Paderewskiego – Helenę, 1899 r. (AAN)

Artykuł Lavinii Hart pt. Paderewski says emotion is the foundation of true music (Paderewski mówi, że emocje są podstawą prawdziwej muzyki), opublikowany w Montrealu 10 grudnia 1899 r. (AAN)

Rysunek przedstawiający przybycie do Stanów Zjednoczonych Ignacego Jana Paderewskiego jako jedno z największych wydarzeń grudnia
1899 r. według amerykańskiej prasy (AAN)

Ignacy Jan Paderewski z żoną
na fotografii Theodore C. Marceau (1859–1922) (MNW)

Ignacy Jan Paderewski z żoną
przed powrotem Z Ameryki do Europy. Uwagę zwraca podkreślone przez amerykańską prasę ogromne jak na ówczesne czasy honorarium w wysokości 125 tys. dolarów. (AAN)

Jak donosiła 7 stycznia 1900 r.
nowojorska prasa „Many women faint in throng which listens to Paderewski” („Wiele kobiet zemdlało w tłumie,
słuchając Paderewskiego”) (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Carnegie Hall w Nowym Jorku 20 stycznia 1900 r. w ramach trzeciego amerykańskiego tournée 1899–1900 granego na instrumencie firmy Steinway (AAN)

Program recitalu Ignacego Jana Paderewskiego w Baker Theatre w Bellingham 29 stycznia 1900 r. Instrument firmy Steinway w centralnym punkcie okładki programu (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Convention Hall w Kansas City 8 lutego 1900 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski rozbijający muzyczne konwenanse i gusta – rysunek w jednej z chicagowskich gazet, luty 1900 r. (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego zorganizowanego z okazji otwarcia nowego audytorium w Lincoln w stanie Nebraska 12 lutego 1900 r. (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego zamieszczona w wydawanym w Meksyku piśmie „Comico”, 11 marca 1900 r. (AAN)

Rysunek satyryczny zamieszczony w wydawanym w Meksyku piśmie „Comico”, 11 marca 1900 r. z komentarzem: „ - Tato! Czy to jest ten pianista, którego widziałam na koncercie w Teatrze Narodowym? - Nie, to prochowiec, którym czyszczą fortepian” (AAN)

Podczas trasy koncetowej prasa amerykańska analizowała najdrobniejsze szczegóły związane z życiem wirtuoza. W jednej z gazet wychodzących w San Francisco 30 marca 1900 r. przedstawiono rysunek lewej ręki artysty wraz z analizą przygotowaną przez wróżkę Mme Neergaard, co miało zostać potwierdzone podpisem samego Ignacego Jana Paderewskiego (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego w meksykańskim piśmie „El Alacran” z 3 marca 1900 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski zapowiadany jako największy na świecie pianista na jednym z koncertów podczas czwartego tournée po Stanach Zjednoczonych, 5 kwietnia 1900 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert wirtuoza w jednym z miast wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych 2 maja 1900 r. z hasłem „Paderewski coming” („Paderewski przybywa”), (AAN)

Marsz z opery Manru Ignacego Jana Paderewskiego, ok. 1910 r. (MNW)

Fotografia portretowa sławnej na całym świecie polskiej sopranistki Marceliny Sembrich-Kochańskiej (1858–1935) w kostiumie scenicznym do roli Ulany w operze Manru Ignacego Jana Paderewskiego z dedykacją dla Aleksandrowa Rajchmana, 26 maja 1902 r. Fotografia autorstwa Aimé’go Dupont’a (1842–1900), Nowy Jork (AAN)

Artykuł z nowojorskiej prasy na temat premiery opery Manru w Opernhaus am Taschenberg w Dreźnie 25 maja 1901 r. (AAN)

Portret austriackiej śpiewaczki Irene von Chavanne (1863–1938) odtwórczyni roli Jadwigi w operze Manru Ignacego Jana Paderewskiego na scenie opery w Dreźnie w 1901 r., 1898 r. (MNW)

Powstanie opery zainteresowało wielbicieli talentu wirtuoza w Stanach Zjednoczonych. Szybko zaspokajono ich ciekawość wieloma publikacjami na ten temat. Jeden z artykułów zamieszczony w amerykańskiej prasie nosił tytuł Paderewski tells, how he wrote "Manru" (Paderewski opowiada, jak pisał "Manru"), 1901 r. (AAN)

Prapremiera opery Manru Ignacego Jana Paderewskiego w Opernhaus am Taschenberg w Dreźnie pod dyrekcją Ernsta von Schucha 25 maja 1901 r. (MNW)

Polski tenor operowy Aleksander Sas-Bandrowski (1860–1913) w roli tytułowej opery Manru Ignacego Jana Paderewskiego podczas inscenizacji w Teatrze Miejskim we Lwowie w 1901 r. Fotografia autorstwa Dawida Mazura (MNW)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa znanego angielskiego ilustratora Toma Browna (1870–1910) zatytułowana In the days of their youth (W czasach swojej młodości), 15 stycznia 1902 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Londynie, 1902 r. (AAN)

Entuzjastyczny artykuł w prasie amerykańskiej po premierze opery Manru Ignacego Jana Paderewskiego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, 15 lutego 1902 r. (AAN)

Fotografia Aleksandra Bandrowskiego autorstwa Aimé’a Duponta w jednym z nowojorskich dzienników po entuzjastycznie przyjętej premierze Manru w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (AAN)

Artykuł poświęcony operze Manru w dzienniku „The Philadelphia Inquirer” z 14 lutego 1902 r. (AAN)

Artykuł poświęcony operze Manru w dzienniku „The Philadelphia Inquirer” z 16 lutego 1902 r. (AAN)

Fotografie Ignacego Jana Paderewskiego z małżonką przy okazji relacji z opery Manru zamieszczonej w „New York Harald” 31 stycznia 1902 r. (AAN)

Przy okazji koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Chicago prasa zwraciła uwagę, że jest to pierwsza wizyta Heleny Paderewskiej w tym mieście, luty 1902 r. (AAN)

Amerykańska prasa bynajmniej nie zrezygnowała z opisywania Ignacego Jana Paderewskiego jako znawcy kobiet. W tym artykule autorka Irma Field dopytywała mistrza o jego zdanie na temat konkretnych ówczesnych gwiazd, 2 marca 1902 r. (AAN)

Po przybyciu do Nowego Jorku liniowcem „Oceanic II” Ignacy Jan Paderewski stał się ponownie obiektem ogromnego zainteresowania. Tutaj na rysunku osadzonym w kontekście spraw dotyczących Indian amerykańskich i działalności Williama A. Jonesa komisarza do spraw Indian w latach 1897–1905, luty 1902 r. (AAN)

Satyryczne przedstawienie wylewnej reakcji Ignacego Jana Paderewskiego na występ solistów w premierowym
wystawieniu jego opery Manru w Metropolitan Opera w Nowym Jorku na łamach „The Evening World” z 12 lutego 1902 r. (AAN)

Entuzjastyczna recenzja opery Manru Ignacego Jana Paderewskiego w nowojorskim „The Evening World” 15 lutego 1902 r. (AAN)

„The Boston Journal” 9 marca 1902 r. opublikował artykuł opowiadający o tym, że to Helena Paderewska, kuzynka Józefa Adamowskiego z Bostonu, zainspirowała męża do stworzenia opery Manru (AAN)

„The Milwaukee Journal” z 22 lutego 1902 r. zauważył Ignacego Jana Paderewskiego w nowej roli, tj. jako twórcę opery (AAN)

Pismo „The Independent” z Kansas City 1 marca 1902 r. przedstawiało Ignacego Jana Paderewskiego jako największego pianistę świata, idąc zresztą za innymi tytułami prasowymi na całym świecie (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Massey Music Hall w Toronto 5 marca 1902 r. (AAN)

Przy okazji pobytu Ignacego Jana Paderewskiego w Kansas City w marcu 1902 r. tytuły prasowe krzyczały: Paderewski’s wondrour, wondrous palm (Cudowny Paderewski, cudowna dłoń), zwracając uwagę na linie papilarne wirtuoza (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Wieting Opera House w Syracuse w stanie Nowy Jork, marzec 1902 r. (AAN)

W „New York Herald” z 13 kwietnia 1902 r. ponownie przedstawiono Ignacego Jana Paderewskiego w bujnej
fryzurze (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w „Odeonie” w Toronto 15 marca 1902 r. (AAN)

Opera Manru Ignacego Jana Paderewskiego wykreowała nowe gwiazdy, które cieszyły się zainteresowaniem amerykańskiej opinii publicznej niemal na równi z samym twórcą. Popołudniowy dziennik „The Chicago American” 6 kwietnia 1902 r. opublikował zdjęcia autora opery i jej wykonawców (AAN)

Relacja z koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Białym Domu w Waszyngtonie 3 kwietnia 1902 r. (AAN)

Program występu Ignacego Jana Paderewskiego w Białym Domu w Waszyngtonie 3 kwietnia 1902 r. (AAN)

Zaproszenie Heleny Paderewskiej do Białego Domu przesłana jej do Belvedere Hotel w Baltimore przed występem męża 3 kwietnia 1902 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w The Russell Theatre w Ottawie 8 kwietnia 1902 r. Uwagę zwraca nazwa firmy fortepianu, na jakim miał zagrać mistrz (AAN)

Wierszowany artykuł R.H. Gildera na temat koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w The Russell Theatre w Ottawie w kwietniu 1902 r. w jednym z kanadyjskich pism (AAN)

Po powrocie do Europy Ignacy Jan Paderewski występował w Hiszpanii. W Madrycie otrzymał od władz miejskich pamiątkową księgę z wpisami ważnych obywateli miasta, w tym kompozytora i dyrygenta Gerónimo Giméneza y Bellido (1854–1923), maj 1902 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Teatro Real w Madrycie 24 maja 1902 r. (AAN)

Życie i postać Ignacego Jana Paderewskiego przedstawione w jednym z pism amerykańskich, 1 października 1902 r. (AAN)

Dwanaście melodii ze słowami francuskiego poety Catulle Mendèsa (1841–1909) (MNW)

Sonata op. 21 Ignacego Jana Paderewskiego, wydana ok. 1905 r. (MNW)

Wariacje i fuga op. 23 Ignacego Jana Paderewskiego, wydanie ok. 1905 r. wraz z listą utworów wirtuoza (MNW)

Plakat zawiadamiający o koncercie Ignacego Jana Paderewskiego w Łodzi 28 grudnia 1903 r. (AAN)

Fragment utworu Ignacego Jana Paderewskiego opublikowany w „Le Figaro” 27 czerwca 1903 r. (AAN)

Artykuł o nauczycielu Ignacego Jana Paderewskiego prof. Teodorze Leszetyckim opublikowany w prasie warszawskiej w 72. rocznicę jego urodzin (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego londyńskiego grafika i malarza szwedzkiego pochodzenia Brora Kronstranda (1875–1950), 1904 r. (AAN)

Plakat informujący o koncercie Ignacego Jana Paderewskiego w Teatrze Miejskim w Wilnie 2 stycznia 1904 r. granym na instrumencie firmy J. Kerntopff i syn z Warszawy (AAN)

Plakat informujący o koncercie Ignacego Jana Paderewskiego w Teatrze Miejskim w Mińsku 3 stycznia 1904 r. granym na instrumencie firmy J. Kerntopff i syn z Warszawy (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Sali Koncertowej Ignacego Vogla w Łodzi 10 stycznia 1904 r. granym na instrumencie firmy J. Kerntopff i syn z Warszawy (AAN)

Szkic popiersia Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa rzeźbiarza Tadeusza Błotnickiego (1858–1928) na okładce tygodnika „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” z 26 grudnia 1903 / 7 stycznia 1904 r. (AAN)

Plakat zapraszający na drugi i ostatni w Kijowie koncert Ignacego Jana Paderewskiego 8 lutego 1904 r. (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego na okładce pisma „Musica”, kwiecień 1904 r. (AAN)

Fragment poświęconego Ignacemu Janu Paderewskiemu artykułu, kwiecień 1904 r. (AAN)

Program recitalu Ignacego Jana Paderewskiego w Melbourne Town Hall 7 lipca 1904 r. rozpoczynającego tournée artysty w Australii (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego umieszczona w „The Weekly Times” 2 lipca 1904 r. zapowiadająca występy
„The greatest living pianist” („Największego żyjącego pianisty”) w Australii (AAN)

Rysunek autorstwa znanego australijskiego rysownika Charlesa Nuttalla (1872–1934) umieszczony w tygodniku „Table Talk” 7 lipca 1904 r. (AAN)

Zdjęcie Ignacego Jana Paderewskiego w australijskim piśmie „Thie Review of Reviews for Australasia” z 20 lipca
1904 r. (AAN)

Rysunek satyryczny z wizerunkiem Ignacego Jana Paderewskiego opublikowany w australijskim piśmie „Free Lance” 17 września 1904 r. (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa znanego australijskiego rysownika Charlesa Nuttalla (1872–1934) zamieszczony w piśmie „Table Talk” w 1904 r. podczas trasy koncertowej wirtuoza w Australii (AAN)

Szkice Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa znanego australijskiego rysownika Charlesa Nuttalla (1872–1934) opublikowane w piśmie „Life” 15 lipca 1904 r. (AAN)

Artykuł Horace’a Stebbinga w „The New Zealand Illustrated Magazine” z października 1904 r. opisujący życie i twórczość Ignacego Jana Paderewskiego przy okazji jego występów w Nowej Zelandii (AAN)

Wywiad znanego amerykańskiego dziennikarza Ashtona P. Stevensa (1872–1951) z Ignacym Janem Paderewskim zamieszczony w „The San Francisco Examiner” 18 grudnia 1904 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Hobart Town Hall 1 października 1904 r. (AAN)

Artykuł pt. Paderewski, the dremer and his vouge (Paderewski, marzyciel i jego moda) w „Sunday Magazine” - niedzielnym dodatku do „San Francisco Chronicle” z 11 grudnia 1904 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Alhambra Theatre 21 grudnia 1904 r. grany na instrumencie firmy Steinway (AAN)

Plakat zapraszający na koncerty Ignacego Jana Paderewskiego w Greenwall Theatre w Nowym Orleanie 16 i 18 stycznia 1905 r. (AAN)

Zapowiedź koncertu „The greatest of all pianist” („Największego ze wszystkich pianistów”) Ignacego Jana Paderewskiego w Temple Auditorium w Los Angeles 30 grudnia 1904 r. wraz z reklamą polecanych przez niego pianin firmy Pianola zamieszczoną w miejscowej prasie, 1904 r. (AAN)

Plakat zapraszający na koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Gilmour’s Court Square Theater w Springfield w stanie Massachussets 13 lutego 1905 r. (AAN)

Okładka programu recitalu Ignacego Jana Paderewskiego w jednym z miast na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, 1905 r. (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa Jadwigi Golcz z Warszawy w „New York Herald” z 1 marca 1905 r. (AAN)

Program zapraszający na koncert Ignacego Jana Paderewskiego w jednym z miast na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, 18 lutego 1905 r. (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego towarzyszący artykułowi w „New York Herald” z 7 maja 1905 r. pt. Paderewski’s life worth 1 mln $ a year (Życie Paderewskiego warte 1 mln dolarów rocznie) na temat zarobków i wartości życia wirtuoza (AAN)

Jedna z muzycznych karykatur Ignacego Jana Paderewskiego, która pojawiła się w prasie amerykańskiej podczas jego trasy koncertowej po Stanach Zjednoczonych w 1905 r. (AAN)

Artykuł znanego francuskiego poety i dziennikarza Georgesa Piocha (1873–1953) na temat Ignacego Jana
Paderewskiego, b.d. (AAN)

Reklama koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Teatro de la Comedia w Madrycie 1 maja 1906 r. (AAN)

Portret prasowy Ignacego Jana Paderewskiego promujący jego koncerty w 1906 r. (AAN)

Okładka wydawanego w Bostonie pisma muzycznego „The Musician” ze stycznia 1908 r. z fotografią Ignacego Jana Paderewskiego i artykułem o nim (AAN)

Artykuł na temat Ignacego Jana Paderewskiego opublikowany w dodatku „Sunday Morning” do „St. Louis Post-Dispatch” w lutym 1908 r. (AAN)

Reklama koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Hamilton w prowincji Ontorio 24 lutego 1908 r. (AAN)

Artykuł zapowiadający występ Ignacego Jana Paderewskiego w Ryman Auditorium w Nashville w marcu 1908 r. (AAN)

Artykuł zamieszczony w „Los Angeles Examiner”w marcu 1908 r. z pochwałą kalifornijskiegoklimatu Ignacego Jana Paderewskiego. Uwagę zwraca fotografia Paderewskich w towarzystwie Heleny Modrzejewskiej (AAN)

Z Ignacego Jana Paderewskiego śmiano się również w inny sposób. Na okładce niemieckiego periodyka „Lustige Blatter” w 1902 r. ukazał się prześmiewczy rysunek przedstawiający mistrza rozbijającego klawiaturę fortepianu i podpisany: „Paderewski. Nowy polski narodowy święty rozbija ku uciesze swoich rodaków wszystko co jest czarno-białe” (AAN)

Reklama recitalu fortepianowego Ignacego Jana Paderewskiego w Krueger Auditorium w Newar w stanie New Jersey, 30 stycznia 1909 r. (AAN)

Teksty poświęcone Ignacemu Janowi Paderewskiemu w paryskim periodyku muzycznym „La Revue Musicale” z 1 czerwca 1909 r. (AAN)

Program dwóch wielkich koncertów króla fortepianu Ignacego Jana Paderewskiego i amerykańskiej sopranistki Emmy
Eames (1865-1952) w Monument National w Montrealu, 22 lutego i 29 marca 1909 r. Towarzyszyć im mieli
amerykański baryton Emilio E. de Gogorza (1872-1949) i pianista Harry C. Whittemore (AAN)

Reklama koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Coliseum w St. Louis z udziałem orkiestry symfonicznej St. Louis, 10 marca 1909 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski akompaniuje przy fortepianie w czasie występu francuskiej mezzosopran Jeanne Raunay z domu Richomme (1868-1942). Fotografia opublikowana w periodyku muzycznym „Musical America” z 17 lipca 1909 r. (AAN)

Dyplom Towarzystwa Muzycznego w Warszawie nadający tytuł honorowego członka Ignacemu Janowi Paderewskiemu, Warszawa, 10 listopada 1910 r. (AAN)

Reklama Compagnie Francaise du Gramophone z listopada 1911 r. z Ignacym Janem Paderewskim jako największym pianistą na świecie (AAN)

Postać Ignacego Jana Paderewskiego w folderze Bristol Music Festival, 23-26 października 1912 r. (AAN)

Artykuł na temat Ignacego Jana Paderewskiego w jednym z angielskich periodyków, listopad 1912 r. (AAN)

Reklama prasowa recitalu fortepianowego Ignacego Jana Paderewskiego w Carnegie Hall w Nowym Jorku, 15 listopada 1913 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncerty Ignacego Jana Paderewskiego we Lwowie 14 marca 1913 r., organizowane przez Galicyjskie Biuro Koncertowe M. Turka (AAN)

Reklama recitalu fortepianowego Ignacego Jana Paderewskiego w New American Theatre w Salt Lake City, 5 stycznia 1914 r. (AAN)

Reklama zapowiadająca koncert Ignacego Jana Paderewskiego Paderewskiego w Springfield, 25 listopada 1913 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski z żoną w czasie trasy koncertowej na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Fot. Hartsook Photo, San Francisco-Los Angeles, po 1911 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski z żoną w czasie trasy koncertowej w Nowym Jorku. Fot. Arnold Genthe, Nowy Jork, po 1911 r. (AAN)

Reklama koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Foot Guard Hall w Hartford, 2 kwietnia 1914 r. (AAN)

Reklama koncertu Ignacego Jana Paderewskiego Paderewskiego Convention Hall w Kansas City dnia 20 kwietnia 1914 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski w Paryżu w otoczeniu rodziny, przyjaciół i wielbicieli (szósty od lewej). Fotografia autorstwa Léona François-Francisa de Jongha (1861–1944) (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w New Rochelle w stanie Nowy Jork granego na instrumencie firmy Steinway, 1915 r. (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego podarowana Helenie Paderewskiej przez „Daily Herald” 30 maja 1915 r. Zdjęcie to często wykorzystywano później w publikacjach poświęconych wirtuozowi z uwagi na fakt uwiecznienia go na nim podczas wystąpienia na wiecu Polonii w Chicago (AAN)

Portret Ignacego Jana Paderewskiego pt. Hommage au Grand Polonais (Hołd dla wielkiego Polaka) autorstwa Leona Kaufmanna (1872–1933), 1916 r. (MNW)

Artykuły opisujace dwa recitale Ignacego Jana Paderewskiego w Hawanie opublikowane w kubańskiej prasie w lutym 1917 r. (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego zamieszczony w jednym z kubańskich pism ukazujących się w Hawanie, 9 lutego 1917 r. (AAN)

Powrót Ignacego Jana Paderewskiego ze świata polityki do świata muzyki nastąpił szybko. 23 lipca 1922 r. „New York Times”, odnotowując przygotowywanie się mistrza do światowego tournée, nazwał to porzuceniem polityki dla fortepianu (AAN)

Rysunek satyryczny znanego nowojorskiego rysownika Eugene F. Byrnesa (1889–1974), 23 listopada 1922 r. (AAN)

Kopia listu z 4 stycznia 1923 r. przysłanego do wydawanego w Cleveland pisma „The Plain Dealer”, w którym anonimowy autor groził detonacją bomby w sali koncertowej podczas występu Ignacego Jana Paderewskiego 5 stycznia 1923 r. i zamachem na jego życie ze strony „czarnej ręki” („black hand”) w odwecie za zbrodnie popełnione przez Polaków w czasie rządów sprawowanych przez wirtuoza (AAN)

Rysunek satyryczny opublikowany w „The Plain Dealer” 6 stycznia 1923 r. wyśmiewający hodowanie przez Paderewskich drobiu (AAN)

Artykuł z „Nowin Minnesockich” z 12 stycznia 1923 r. witający Ignacego Jana Paderewskiego przybywającego z koncertami do stanu Minnesota (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego wysiadającego z pociągu na dworcu w Dayton w stanie Ohio opublikowana w tygodniku „Musical Courier” 1 lutego 1923 r. (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego wysyłającego z fortepianu nuty do „muzycznego ucha” słuchaczy dziennika „The Wichita Eagle”, 16 marca 1923 r. (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego opublikowana w piśmie „Lexington Herald-Leader” z 25 stycznia 1923 r. (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa amerykańskiego artysty Ralpha Bartona (1891–1931) umieszczona w piśmie satyrycznym „Judge” z 20 stycznia 1923 r. (AAN)

Artykuł pt. Paderewski’s power in music (Paderewskiego siła w muzyce) opublikowany w styczniowym numerze „National Magazine” z 1923 r. (AAN)

Fotografia Paderewskich po przybyciu do Nowego Jorku opublikowana na łamach „New-York Tribune” z 18 marca 1923 r. (AAN)

Po powrocie do Europy wiosną 1923 r. Ignacy Jan Paderewski występował m.in. w Paryżu, w teatrze Châtelet. Tutaj na rysunku opublikowanym na łamach „Le Quotidien” z 9 czerwca 1923 r. (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego zwanego „Paddy” zamieszczona na łamach „Los Angeles Evening Express” 20 lutego 1923 r. (AAN)

Amerykańskie gazety mimo wieloletniej popularności Ignacego Jana Paderewskiego i znajomości jego życiorysu często wracały do faktów z jego życia. Tutaj fotografia wirtuoza z dzieciństwa z siostrą opublikowana w dzienniku „New York Times” z 9 grudnia 1923 r. (AAN)

Alegoryczny rysunek opublikowany w prasie amerykańskiej pt. European chaos (Europejski chaos), przedstawiający grającego przy fortepianie Ignacego Jana Paderewskiego, za którym stoją dwa anioły: Dobrobyt i Pokój, a za nimi leży na podłodze Dyplomacja, 1923 r. (AAN)

Grafika z zapowiedzią koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Carnegie Hall w Nowym Jorku na łamach „New York Times” z 8 grudnia 1923 r. (AAN)

Telegram Ignacego Jana Paderewskiego do Theodora Steinwaya (1883–1957) właściciela firmy produkującej fortepiany, dotyczący używanego przez pianistę instrumentu. Uwagę zwraca papier firmowy wirtuoza, b.d. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski w amerykańskiej reklamie instrumentów firmy Steinway z 1925 r. noszącej hasło Stainway – the instrument of the immortals (Steinway – instrument nieśmiertelnych), ok. 1924 r. (AAN)

Wizerunek Ignacego Jana Paderewskiego na ulotce reklamowej fortepianu „The Duo-Art” firmy Steinway, 1925 r. (AAN)

Grafika Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa malarza i ilustratora Arthura I. Kellera (1867–1924), 1924 r. (AAN)

Podczas koncertów Ignacego Jana Paderewskiegow 1924 r. prasa amerykańska ponownie podejęła temat jego bujnych włosów. W piśmie „The Youngstown Telegram” 19 stycznia 1924 r. dziennikarz zapytał żonę wirtuoza „Dlaczego nie obetnie on włosów?”. Tekst kończy się konkluzją, że aureola z jedwabistych włosów służy Paderewskiemu niczym trzecia ręka. Bez nich nie byłby on tym malowniczym, hipnotyzującym Paderewskim (AAN)

Informacja o koncercie Ignacego Jana Paderewskiego w Milwaukee opublikowana w „Nowinach Polskich” z 24 stycznia 1924 r. (AAN)

Rysunek satyryczny zamieszczony w prasie amerykańskiej odnoszący się do honorariów otrzymywanych przez Ignacego Jana Paderewskiego za występy. Za koncert w Memorial Hall w Filadelfii otrzymał on 6 tys. dolarów, 1924 r. (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w City Auditorium w Portland w stanie Oregon 20 marca 1924 r. wraz z reklamą fortepianu firmy Steinway. Uwagę zwraca wymienienie Paderewskiego na pierwszym miejscu wśród pianistów grających na instrumentach tej firmy (AAN)

Rysunek Ignacego Jana Paderewskiego podczas koncertu w Dallas opublikowany w „The Dallas Dispatch” 20 lutego 1924 r. Autor przypuszczał, że jest to prawdopodobnie ostatni koncert wirtuoza w tym mieście (AAN)

Artykuł poświęcony koncertowi Ignacego Jana Paderewskiego w Jamestown opublikowany na łamach „Jamestown Morning Post” 1 maja 1924 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu 18 czerwca 1924 r. grany na fortepianie firmy Érard (AAN)

Ignacy Jan Paderewski przy fortepianie, 1925 r. (NAC)

Plakat reklamujący charytatywny koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Casino du Rivage w Vevey zorganizowany na rzecz szpitala dla gruźlików w tym mieście oraz ofiar klęski żywiołowej w Tessin, 6 stycznia 1925 r. (AAN)

Plakat reklamujący drugi i ostatni w Rzymie koncert Ignacego Jana Paderewskiego, 17 stycznia 1925 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego zorganizowany przez stowarzyszenie „Amici della Musica” w historycznym Teatro della Pergola we Florencji 1 maja 1925 r., z którego cały dochód został przeznaczony na sieroty wojenne (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego na rzecz sierot wojennych w Teatro La Fenica w Wenecji, 27 kwietnia 1925 r. (AAN)

Artykuł z najnowszymi informacjami na temat Ignacego Jana Paderewskiego, w tym z informacjami o jego wyjeździe do Stanów Zjednoczonych zamieszczony w paryskim piśmie „Comoedia” z 29 października 1925 r. (AAN)

Portret Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa cenionego malarza Kazimierza Jasnocha (1886–1966) opublikowany w 10. rocznicę „pracy dla dobra Ojczyzny” w nowojorskim „Kurierze Narodowym” z 1 listopada 1925 r. (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego wykonana po charytatywnym koncercie na rzecz sierot po żołnierzach Legionu Amerykańskiego zorganizowanym w Carnegie Hall w Nowym Jorku. 20 grudnia 1925 r. (AAN)

„Z całego serca witamy” – tak powitano Ignacego Jana Paderewskiego w Stanach Zjednoczonych na łamach „Przeglądu Tygodniowego” wydawanego w Niagara Falls w stanie Nowy Jork, 11 listopada 1925 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski z przedstawicielami Legionu Amerykańskiego przed charytatywnym koncertem wirtuoza w Auditorium w Waszyngtonie, 22 grudnia 1925 r. (AAN)

Reklama fortepianów firmy Steinway z udziałem Ignacego Jana Paderewskiego, ok. 1926 r. (AAN)

Nota prasowa z rysunkiem Ignacego Jana Paderewskiego zamieszczona w „St. Louis Evening Post” przy okazji jego koncertu w St. Louis 21 stycznia 1926 r. Uwagę zwaca zainteresowanie dziennikarzy nie tyle występem artysty, co jego działalnością polityczną w Lidze Narodów (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w City Auditorium w Pueblo w stanie Kolorado, 17 kwietnia 1926 r. (AAN)

Artykuł pt. Paderewski – the patriot and musician (Paderewski – patriota i muzyk) na łamach nowojorskiego pisma „The Musical Observer” z sierpnia 1926 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na okładce pisma muzycznego „The Musician” z września 1926 r. (AAN)

List królowej Belgów Elżbiety (1876–1965) do Ignacego Jana Paderewskiego w sprawie młodego, włoskiego pianisty Pietro Mazziniego, 18 września 1926 r. (AAN)

Informacja o liczącej 1500 osób widowni na koncercie Ignacego Jana Paderewskiego na pierwszej stronie wydawanego w Orange i Maplewood w stanie New Jersey dziennika „The Daily Courier” z 6 stycznia 1927 r. (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Pasadena High School Auditorium w Pasadenie w stanie Kalifornia 18 stycznia 1927 r. Uwagę zwraca informowanie przez organizatorów, że Paderewski nie będzie już grał w Los Angeles w tym sezonie, a po krótkim czasie udaje się do Australii, Nowej Zelandii i Tasmanii na trzydzieści koncertów (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Auditorium Theatre w Oakland 30 stycznia 1927 r. – jedyny w tym sezonie w północnej Kalifornii – jak informowali organizatorzy (AAN)

Reklama fortepianów firmy Steinway z wizerunkiem Ignacego Jana Paderewskiego autorstwa znanego filadelfijskiego artysty Earla Hortera (1881–1940) (AAN)

Wizerunek Ignacego Jana Paderewskiego z reklamy fortepianów firmy Steinway autorstwa znanego filadelfijskiego artysty Earla Hortera (1881-1940) (AAN)

Informacja o wizycie Ignacego Jana Paderewskiego w Australii w szwajcarskim periodyku „La
Patrie Suisse” z 1927 r. Na fotografii Paderewscy witani przez dziewczynki ubrane w tradycyjne polskie stroje ludowe (AAN)

Informacja o wizycie Ignacego Jana Paderewskiego w Australii w szwajcarskim periodyku „La
Patrie Suisse” z 1927 r. (AAN)

Fotografia Paderewskich podczas tournée po Australii w 1927 r. autorstwa C.J. Frazer (MNW)

Plakat reklamujący trzeci recital Ignacego Jana Paderewskiego w Auckland w Nowej Zelandii, 1927 r. (AAN)

Zaproszenie na wieczór muzyczny Ignacego Jana Paderewskiego w Rotterdamie 15 listopada 1927 r. zorganizowany przez sekcję holenderską „Alliance Polonaise en Memoire d’Adam Mickiewicz” (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Tonhalle w Zurychu 27 października 1927 r. (AAN)

Fragment relacji z koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Filadelfii umieszczonej w miejscowym dzienniku „Public Ledger” z 8 stycznia 1928 r. (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Baltimore, 18 stycznia 1928 r. (AAN)

Dwa dni po koncercie w Baltimore Ignacy Jan Paderewski wystąpił w Białym Domu. Oficjalny program koncertu wysyłany razem z zaproszeniem, 20 stycznia 1928 r. (AAN)

Artykuł pod tytułem Paderewski, colorfully romantic figure of modern history, plays here (Paderewski barwna, romantyczna postać współczesnej historii, zagra tutaj) w „Richmond Times-Dispatch” z 22 stycznia 1928 r., zapowiadający koncert wirtuoza w Richmond (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Charlottesville w stanie Virginia, 21 stycznia 1928 r. (AAN)

Artykuł pod tytułem Paderewski loves the prairies (Paderewski kocha prerie) na łamach „The Wichita Eagle” z 22 lutego 1928 r. opisujący podróże wirtuoza pomiędzy koncertami (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Public Hall w Cleveland 12 lutego 1928 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Odeonie w St. Louis 17 lutego 1928 r. (AAN)

Plakat zapowiadający koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Coliseum w Des Moines w stanie Iowa 27 lutego 1928 r. (AAN)

Artykuł pod tytułem „Paderewski in Omaha. Doesn’t give interviews” („Paderewski w Omaha. Nie udziela wywiadów”) w dzienniku „Omaha World-Herald” z 25 lutego 1928 r. opisujący przyjazd Ignacego Jana Paderewskiego jego prywatnym samochodem z Pittsburga w stanie Kalifornia do Omaha w stanie Nebraska i zapowiadający jego wieczorny koncert w tym mieście (AAN)

Przybycie Jana Ignacego Paderewskiego na koncert chopinowski do Rochester w stanie Minnesota (AAN)

Artykuł na łamach „Rochester Times” z 29 marca 1928 r. opisujący przybycie na koncert chopinowski do Rochester w stanie Minnesota „sławnego pianisty” (AAN)

Artykuł pod tytułem Ignace sleeps, Memphis waits (Ignacy zasypia, Memphis czeka) opublikowany na łamach „The Memphis Evening Appeal” z 3 kwietnia 1928 r. opisujący przygotowania do koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Memphis (AAN)

Plakat zapowiadający recital Ignacego Jana Paderewskiego w Auditorium Building w Chicago 31 marca 1928 r. (AAN)

Plakat zapowiadający recital Ignacego Jana Paderewskiego w Nowym Orleanie 9 kwietnia 1928 r. (AAN)

Artykuł kompozytora i profesora gry na fortepianie Akademii Muzycznej New England Claytona Johnsa (1852–1932) na temat Ignacego Jana Paderewskiego ze słynną karykaturą wirtuoza autorstwa Andloffa opublikowany w piśmie „The Etude” w kwietniu 1928 r. (AAN)

Pieśń pożegnalna wykonana przez chór Królewskiego Towarzystwa Chrześcijańskiego Śpiew na cześć wyjeżdżającego z Holandii Ignacego Jana Paderewskiego, 22 marca 1929 r. (AAN)

List orkiestry Opery Teatru Wielkiego Miasta Stołecznego Warszawy do Ignacego Jana Paderewskiego z życzeniami noworocznymi oraz wyrazami radości z powrotu artysty do zdrowia po przebytej operacji wyrostka robaczkowego, Warszawa, 28 grudnia 1929 r. (AAN)

Ulotki reklamowe firmy Steinway z wizerunkiem Ignacego Jana Paderewskiego, 1928–1929 (AAN)

Karta pamiątkowa z wizerunkiem młodego Ignacego Jana Paderewskiego oraz fragmentem jego „Menueta”. Takie karty przygotowywano dla słuchaczy jego występów na całym świecie, lata dwudzieste XX w. (AAN)

Artykuł o Ignacym Janie Paderewskim opublikowany w serii „Wierz w to lub nie...” w „Jamestown Post-Journal” z 22 października 1930 r. (AAN)

Artykuł na łamach „New York Harald Tribune” z 8 listopada 1930 r. informujący o przybyciu na pokładzie liniowca „Paris”
z Europy do Nowego Jorku Ignacego Jana Paderewskiego wraz z pianistami Amerykaninem Ernestem Schellingiem (1876–1939) i Hiszpanem Jose Iturbim (1895–1980). Był to początek siedemnastego tournée polskiego pianisty po Stanach Zjednoczonych (AAN)

Artykuł S.J. Wolfa pod tytułem „Paderewski diagnoses the jazz age” („Paderewski diagnozuje wiek jazzu”) w piśmie „The
World” z 26 października 1930 r., co pokazuje jak wielkim autorytetem w dziedzinie muzyki był Polak (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego z jego własnych zbiorów, 1930 r. (AAN)

Artykuł o Ignacym Janie Paderewskim w piśmie „Brooklyn Life”, 1930 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski i Ernest Schelling w otoczeniu młodych naśladowców – zwycięzców konkursów muzycznych w Nowym Jorku. Fotografia opublikowana na łamach „New York Evening Journal” z 30 grudnia 1930 r. (AAN)

Wizerunek Ignacego Jana Paderewskiego na karcie rozdawanej słuchaczom jego koncertów w latach trzydziestych XX w. Wydawca: Hermann Leiser, Berlin (AAN)

Ignacy Jan Paderewski wśród przedstawicieli Polonii amerykańskiej w Detroit po koncercie w Masonic Temple
w 1932 r. (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego ilustrująca artykuł pod tytułem I shall go on (Podążam dalej) opublikowany w „Los Angeles Herald Examiner” 7 kwietnia 1931 r. zapowiadający koncert 71-letniego wirtuoza w Philharmonic Auditorium w Los Angeles (AAN)

Wykaz koncertów Ignacego Jana Paderewskiego od września do grudnia 1931 r. (AAN)

Zamieszczona na łamach „New York Times” 14 lutego 1932 r. fotografia z koncertu charytatywnego zagranego przez Ignacego Jana Paderewskiego na rzecz potrzebujących muzyków w nowojorskiej Madison Square Garden. Na widowni zasiadło wówczas 16 000 osób – liczba rekordowa jak na koncert muzyczny. Pomiędzy trybunami widoczne zapowiedzi meczu hokejowego New York Rangers z drużyną z Chicago oraz pojedynków bokserskich (AAN)

Plakat reklamujący koncert Ignacego Jana Paderewskiego w Municipal Auditorium w Orlando na Florydzie 16 lutego 1932 r. (AAN)

Fotografia z koncertu wirtuoza w Detroit (AAN)

List właściciela zakładu fotograficznego Hoffman Photo Studios do Ignacego Jana Paderewskiego z 23 marca 1932 r. przesyłającego fotografie z koncertu wirtuoza w Detroit (AAN)

Fotografia Ignacego Jana Paderewskiego witającego się z burmistrzem Chicago Antonim Czermakiem autorstwa Leona Walkowicza. Na zdjęciu widoczny m.in. mistrz ceremonii miasta George Gaw (pierwszy z prawej), 1932 r. (NAC)

Ignacy Jan Paderewski w hotelu Ritz Tower w Nowym Jorku. Ok. 1932 r. (NAC)

Ignacy Jan Paderewski po koncercie w nowojorskiej City Hall obdarowany kwiatami przez delegację polskiego oddziału Stowarzyszenia Weteranów Wojennych w Ameryce, 1932 r. (NAC)

Ignacy Jan Paderewski wśród uczestników przyjęcia wydanego przez burmistrza Nowego Jorku Jamesa Walkera na cześć koncertującego w mieście wirtuoza, 1932 r. (NAC)

Plakat reklamujący jedyny koncert Ignacego Jana Paderewskiego we Florencji 20 listopada 1932 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na okładce włoskiego pisma „Il Gazzettino Illustrato” z 4 grudnia 1932 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski po przyjeździe do Londynu w towarzystwie dyrektora brytyjskiej gazety „Daily Mail”
George’a Sutton’a (pierwszy od lewej), 1933 r. (AAN)

Program charytatywnego koncertu zagranego przez Ignacego Jana Paderewskiego na rzecz funduszu muzyków w Royal Albert Hall w Londynie 12 stycznia 1933 r. pod patronatem Króla i Królowej Wielkiej Brytanii przy wsparciu dziennika „Daily Mail” (AAN)

Loża królewska w Royal Albert Hall w Londynie podczas koncertu Ignacego Jana Paderewskiego, 12 stycznia 1933 r. (AAN)

Fotografia z koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w jednym z ośrodków polonijnych w Stanach Zjednoczonych. Uwagę zwraca wieniec z kwiatami ułożonymi w kształcie orła, 1932 r. (AAN)

Grafika autorstwa Edwarda S. Bilkina podarowana Ignacemu Janowi Paderewskiemu z okazji jego 75. urodzin, 1935 r. (AAN)

Artykuł pod tytułem „Ignacy Paderewski, ksiażę z bajki” na łamach „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” z 22 listopada 1935 r., w którym córka Teodora Leszetyckiego nauczyciela Ignacego Jana Paderewskiego opowiada o uczniu ojca (AAN)

List z Teatru Wielkiego-Opery w Warszawie do Ignacego Jana Paderewskiego z informacją o premierowym wystawieniu opery
Manru 28 lutego 1936 r. (AAN)

Relacja z pierwszej transmisji radiowej koncertu Ignacego Jana Paderewskiego, który odbył się w Lozannie, opublikowana na łamach „Dziennika Związkowego” 26 września 1935 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski z reżyserem filmu Moonlight Sonata Lotharem Mendesem (1894–1974) i aktorką, odtwórczynią jednej z ról Barbarą Green (1919–1973) w Londynie we wrześniu 1936 r. Sceny do filmu nagrywano m.in. w studio filmowym w Denham w Wielkiej Brytanii (NAC)

Okładka pisma „Światowid” z 5 września 1936 r. informująca o powstawaniu w Wielkiej Brytanii filmu Sonata księżycowa z udziałem Ignacego Jana Paderewskiego (NAC)

Ignacy Jan Paderewski z aktorką Marie Tempest (1864–1942) w Wielkiej Brytanii podczas zdjęć do filmu Moonlight Sonata, 1936 r. (NAC)

Scena z filmu Moonlight Sonata. Na pierwszym planie Ignacy Jan Paderewski (NAC)

Plakat zapowiadający premierę filmu Moonlight Sonata w London Pavillon przy Piccadilly Circus w Londynie 14 maja 1937 r. (AAN)

Jedna ze scen filmu Moonlight Sonata przedstawiająca widok na salę, na której koncertuje Ignacy Jan Paderewski, 1936 r. (NAC)

Szkic sceny podczas koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w filmie Moonlight Sonata, 1936 r. (AAN)

Statuetka w kształcie kuli z nutami ze zbiorów Ignacego Jana Paderewskiego podobna do tej, którą wirtuoz otrzymał z rąk Binkie Stuart (1932–2001) w filmie Moonlight Sonata, b.d. (AAN)

Fotografia z filmu Moonlight Sonata wraz z podpisami jego aktorów, producentów i twórców, m.in.: Marii Tempest, Charlesa Farrella, Erica Portmana i Barbary Green, 1937 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski i reżyser filmu Moonlight Sonata podczas podróży po Stanach Zjednoczonych przy okazji promocji filmu, 1937 r. (AAN)

Kilkuletnia aktorka Binkie Stuart (1932–2001) wręczająca statuetkę w kształcie kuli Ignacemu Janowi Paderewskiemu w jednej ze scen filmu Moonlight Sonata. Towarzyszyli jej Charles Farell (1900–1990) i Barbara Green (1919–1973), 1936 r. (NAC)

Pismo kierownictwa warszawskiego kino-teatru „CASINO” z 8 lipca 1937 r. wraz z podpisami z księgi pamiątkowej wyłożonej przy okazji premiery i emisji filmu Moonlight Sonata (AAN)

Portret Ignacego Jana Paderewskiego ręki Carlosa Viale z najlepszymi życzeniami dla wirtuoza z okazji pokazu filmu Moonlight Sonata w Buenos Aires, 1937 r. (AAN)

Pismo kierownictwa warszawskiego kino-teatru „CASINO” z 8 lipca 1937 r. wraz z podpisami z księgi pamiątkowej wyłożonej przy okazji premiery i emisji filmu Moonlight Sonata (AAN)

Portret Ignacego Jana Paderewskiego ręki Carlosa Viale z najlepszymi życzeniami dla wirtuoza z okazji pokazu filmu Moonlight Sonata w Buenos Aires, 1937 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski przy fortepianie w swoim domu w Szwajcarii. Uwagę zwracają ustawione na instrumencie ramki z portretami najbliższych członków rodziny oraz drogiego mu prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrowa Wilsona (AAN)

Plakat reklamujący recital Ignacego Jana Paderewskiego w Brighton w Wielkiej Brytanii 3 kwietnia 1937 r. (AAN)

Zainteresowanie życiem osobistym wirtuoza mimo zmniejszenia liczby koncertów nie malało. Tutaj artykuł zamieszczony w dzienniku „Paris-Soir” 29 kwietnia 1938 r. informujący o śmierci osobistego lekarza wirtuoza Raoula Massona (AAN)

Artykuł o Ignacym Janie Paderewskim pióra Alfredo Palomo Rodrigueza w gwatemalskim piśmie „El Imparcial” z 16 maja 1938 r. (AAN)

Fotografia wykonana podczas koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Royal Albert Hall w Londynie, ok. 1937 r. (AAN)

Teksty telegramów Ignacego Jana Paderewskiego do Teodora i Ruth Steinway’ów oraz Ernesta Schellinga wysłane w związku z przyjazdem wirtuoza do Stanów Zjednoczonych, 23 stycznia 1939 r. (AAN)

Karykatura Ignacego Jana Paderewskiego w piśmie „The Philadelphia Inquirer” z 1939 r. (AAN)

Telegram Theodora i Ruth Steinway’ów do Ignacego Jana Paderewskiego z zaproszeniem na uroczystą kolację z okazji przyjazdu wirtuoza do Stanów Zjednoczonych, 24 stycznia 1939 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski na pokładzie liniowca Ìle de France przed podróżą do Stanów Zjednoczonych, luty 1939 r. (NAC)

Ignacy Jan Paderewski w swojej kabinie na statku pasażerskim Ìle de France rozmawia z oficerem pokładowym M. Gaulinem, luty 1939 r. (NAC)

Ignacy Jan Paderewski z kwiatami od Leony Kuligowskiej i Klary Kurmel ze szkoły parafialnej oo. Misjonarzy św. Stanisława Kostki po koncercie w Carnegie Hall w Nowym Jorku 28 lutego 1939 r. Koncert zgromadził przed odbiornikami radiowymi 50 mln Amerykanów (NAC)

Strona tytułowa wydawanego w Minneapolis periodyku „Nowiny Minnesockie” z 24 marca 1939 r. (AAN)

Program tournée Ignacego Jana Paderewskiego w Stanach Zjednoczonych, marzec-maj 1939 r. (AAN)

Artykuł o Ignacym Janie Paderewskim z piśmie wydawanym w Dallas, 2 kwietnia 1939 r. (AAN)

Program koncertu Ignacego Jana Paderewskiego w Civic Auditorium w San Francisco dnia 9 kwietnia 1939 r. (AAN)

Reklama fortepianów firmy Steinway z dłońmi Ignacego Jana Paderewskiego, 1939 r. (AAN)

Przyjazd Ignacego Jana Paderewskiego do Paryża po przerwanym na skutek choroby tournée po Stanach Zjednoczonych, czerwiec 1939 r. (NAC)

Informacja o chorobie Ignacego Jana Paderewskiego w jednym z polskich pism, b.d. (AAN)

Oświadczenie Ignacego Jana Paderewskiego o używaniu instrumentu firmy Steinway, Berlin, 26 lipca 1939 r. (AAN)

Ignacy Jan Paderewski podczas nagrania koncertu fortepianowego dla stacji radiowej NBC w 1939 r. i w 1940 r. (AAN)

ADRES

KONTAKT

LINKI