Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij Zamknij

Kobiety Uczone: Krystyna Kersten z Goławskich ps. Jan Bujnowski (25.05.1931 – 10.07.2008)

Krystyna Kersten, z domu Goławska, urodziła się w Poznaniu 25 maja 1931 roku w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec, Edmund Goławski, był prawnikiem; został zamordowany w Katyniu.

W latach 1949-1954 studiowała historię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską pt. „Rynek lokalny Wielunia w XVI wieku” napisała pod kierunkiem Mariana Małowista. W latach 1954-2001 pracowała w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk. Zajmowała się badaniem dziejów najnowszych Polski. W 1962 roku obroniła doktorat na podstawie rozprawy pt. „Osadnictwo wiejskie na Pomorzu Zachodnim (1945-1947)”. W 1971 roku zrobiła habilitację na podstawie książki „Repatriacje ludności polskiej po II wojnie światowej. Studium historyczne”.

Już w trakcie studiów była aktywną działaczką Związku Młodzieży Polskiej. W 1956 roku wstąpiła do PZPR. W 1968 roku, w geście sprzeciwu wobec inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, rzuciła legitymację partyjną. Przeszła do opozycji. 6 grudnia 1975 roku podpisała tzw. list 7 do delegatów na VII Zjazd PZPR zaś 20 sierpnia 1980 roku była sygnatariuszką apelu 64 intelektualistów popierających postulaty strajkujących stoczniowców.

Rozpoczęła studia nad genezą władzy w PRL. Prowadziła na ten temat m.in. niezależne seminarium naukowe w IH PAN. W latach 1977–1981 działała w ramach tzw. „Latającego Uniwersytetu”, a następnie w Towarzystwie Kursów Naukowych. Dużo publikowała w drugim obiegu. Używała m.in. pseudonimu „Jan Bujnowski”. Po powstaniu NSZZ „Solidarność” włączyła się aktywnie w tworzenie jego struktury w Instytucie Historii PAN. W 1985 roku opublikowała w wydawnictwie „Krąg” książkę „Narodziny systemu władzy. Polska 1943-1948”, która dała jej duży rozgłos. Kolejna jej bardzo ważną książką była „Jałta w polskiej perspektywie”. Stała się jedną z najpopularniejszych autorek wydawanych w drugim obiegu.

W 1990 roku została profesorem nadzwyczajnym a w 1994 roku profesorem zwyczajnym.

W latach dziewięćdziesiątych przejawiała dużą aktywność jako publicystka aż do choroby, która uniemożliwiła jej dalszą działalność.

Była żoną historyka, prof. Adama Kerstena. Zmarła 10 lipca 2008 roku.

Autor: AAN