Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij Zamknij

Bronisław Piłsudski – działacz niepodległościowy, zesłaniec, etnograf.

Starszy o rok brat Józefa urodził się w 1866 roku w Zułowie w ówczesnej guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Po ukończeniu gimnazjum w Wilnie rozpoczął studia prawnicze w Petersburgu. Tam włączył się w działalność konspiracyjną organizacji „Wola Ludu”, która zamierzała dokonać zamachu na cara Aleksandra III. Po aresztowaniu Bronisław został skazany na karę śmierci, która została zamieniona na 15 lat katorgi na wyspie Sachalin. Na początku rozpoczął pracę dorywczą w miejscowej kancelarii, po czym na stałe został nauczycielem.

W latach 1894-1896 prowadził obserwacje  pogody w stacji meteorologicznej oraz prowadził badania botaniczne dla muzeum w Chabarowsku. Jednak głównym jego zajęciem stała się praca badawcza nad folklorem Giliaków (Nichwów), czyli paleoazjatyckich ludów. Po skróceniu kary w 1899 roku i po trzech latach częściowym odzyskaniu praw obywatelskich , Piłsudski otrzymał środki finansowe na dalsze prowadzenie badań na Sachalinie i japońskiej wyspie Hokkaido. Wówczas zajmował się Ajnami i Orokowami. Po rozruchach związanych z rewolucją 1905 roku przedostał się do Japonii, gdzie również zajmował się badaniami etnograficznymi. Stamtąd, przez USA i Francję wrócił na ziemie polskie. Zamieszkał w Galicji, gdzie włączył się w prace Towarzystwa Tatrzańskiego tworząc Sekcję Ludoznawczą mającą się zajmować kulturą górali Podhala, Spisza i Orawy. Po wybuchu I wojny światowej Piłsudski przeniósł się do Szwajcarii, gdzie włączył się w działalność komitetu niosącego pomoc finansową ofiarom wojny na Litwie. Po czym pod koniec 1917 roku przeniósł się do Francji, gdzie rozpoczął pracę w Komitecie Narodowym Polskim w Paryżu.

17 maja 1918 roku zmarł śmiercią samobójczą w nurtach Sekwany. Został pochowany na cmentarzu w Montmorency.